آهای اهالی گیلان ، آهای اهالی مازندران ، آهای اهالی گلستان ، آهای اهالی مازندران غرب ، آهای اهالی مازندران شرق می خوام ازتون گله کنم ، نه ! می خوام ازتون خواهش کنم ، نه ! می خوام بهتون نکته ای رو یاد آوری کنم :

شماها فرهنگتون بسیار به هم نزدیکه ، شماها اقلیم محل زندگیتون هیچ فرقی با هم نداره ، شما ها غذاهایی که به عنوان غذای محلی درست می کنید و می خورید خیلی نزدیک به همدیگه هست ، هر وقت هوس ساحل و نسیم دریا کنید میرید کنار دریاچه کاسپین ، هر وقت هوس اکسیژن بیشتر و زیبایی خیره کننده جنگل رو داشته باشید میرید  جنگلهای انبوهی که حداکثر 40-50 کیلومتر از شما فاصله داره ،

درسته که یه جای سرزمینتون  ساحلش فراختره ، یه جا جنگلش انبوه تره ، درسته یکی به ماهی شکم پر میگه : " گرده بیج " یکی دیگه میگه : " ماهی دزنگه " ، دسته که یکی تو ترش تره حبوبات می ریزه یکی دیگه یه جور دیگه ترش تره رو درست می کنه ، درسته که لهجه ها یا هم یک کم فرق داره ...

اما من نمی تونم  این تفاوتی که شماها بین خودتون میگذارید رو درک کنم، گیلانیها برای مازندرانیها هزار حدیث و صحبت دارند ، مازندرانیها برای گیلانیها هزار حرف و صحبت دیگه ، مازندرانیها خودشون رو برتر می دونند و از اونور گیلانیها خودشون رو برتر می دونند .
کاش با هم متحد بشید ، کاش به جای روایت کردن از داستانهای قدیمی  و کینه های بی اساس با هم به فکر بهره برداری از این طلای سبز باشید . کاش به این فکر باشید که نگذارید سرزمین سرسبزتون با زباله های رنگارنگ مسافران رنگ آمیزی زشتی پیدا کنه ، کاش به فکر این باشید که با برخوردی بهتر و مهربانتر به مسافران رسم مهمان نوازیتون رو نشون بدید . کاش به این فکر بیفتید که باید با هم متحد باشید تا بتونید روز به روز پیشرفت کنید .

کاش همه مردم ما به این فکر باشند که با اتحاد برای سربلندی سرزمینشون تلاش کنند .